In het laatste verhaal is het bezoek van Minke en mij aan de bedolven stad Pompei weggevallen. Heel vreemd. Maar gelukkig staan de foto’s er wel op. 2 dagen nadat Minke terug gevlogen is haal ik Ko op in Napels. Hij loopt met 2 krukken en heeft een grote pleister op zijn neus. Hij ziet er gehavend uit. We besluiten nog een paar dagen in Pompei te blijven zodat hij nog wat kan herstellen. Gelukkig gaat dat voorspoedig en kan hij elke dag beter lopen. Hij gaat zelfs nog even gebruik maken van het feit dat hij nu 65 is, gratis de bedolven stad in. (Ook alle musea zijn hier dan gratis) Zondag 20 mei is het dan zover, we gaan verder met de reis na 3 weken van oponthoud. We steken dwars over naar de oostkust. Zitten en dus ook rijden is nog wel lastig voor Ko dus rijd ik het grootste gedeelte. Gelukkig veel snelweg maar het laatste stuk is een vrij smalle slingerende bergweg in het natuurgebied Gargano. Maar het lukt me goed al heb ik wel zweethanden.

Naast het stadje Vieste( spreek uit: Viëste) ligt een leuke camping pal aan het strand aan een mooie baai. Het water is aanlokkelijk zachtgroen, er staan ligstoelen en parasols op het witte zandstrand en de kust bestaat uit witte kalkrotsen. Naast de deur zijn 2 pizzeria’s aan het strand waar je voor een klein bedrag heerlijk kan eten. Kortom het is hier heerlijk, en stil!! Wat een verschil met Pompei. Naast ons staat een leuk Hollands stel, André en Yvonne, waar we gezellig mee borrelen. Ze wonen in Zwitserland en zijn sportieve jong ogende midden zestigers. Het weer is super, niet te warm en veel zon. We luieren hier lekker wat aan, liggen lui op het strand en genieten ervan dat we weer samen zijn terwijl Ko verder hersteld. Zijn been knapt zo op dat we zelfs kleine stukjes kunnen fietsen. Ook naar het stadje Vieste dat boven op een kalkrots aan zee ligt met in het oude centrum piepsmalle straatjes en honderden treden lange trappen. Die trappen slaan we maar over deze keer, ha, ha. De dagen vliegen om en na 5 nachten gaan we iets verder omhoog langs de kronkelende kust naar Termoli.

Hier pakken we een camperplek waar we helemaal alleen staan en maken een strandwandeling. Ko kan nog niet al te ver dus rijden we de volgende ochtend naar het centrum om daar even rond te kijken. Het stadje is niet erg bijzonder en we zijn er gauw klaar mee. We besluiten om door te rijden naar Pineto, een stuk noordelijker aan de kust. Hier ligt een mooie camping waar we lekker kunnen fietsen en relaxen. Er zijn veel Nederlanders op de camping dus dat is wel gezellig. Voor we naar Rome gaan moet Ko toch echt wat langer kunnen lopen. Dat kost tijd dus hier blijven we nog een paar dagen. Hopelijk kunnen we dan over een week Rome bezoeken.

Foto's volgen binnenkort, caio