Na de excursie op de Etna rijden we via de noordelijke route op de berg naar Giardini Naxos. Dit is een bekende badplaats tussen Catania en Messina. Greta Garbo en vele andere beroemdheden hebben hier vakantie gehouden. We staan op een groene camperparking met wc en douches en wifi en vlak bij de zee. Het dorp is erg leuk en gezellig, een mooie boulevard en veel winkeltjes en eettentjes. Er ligt zelfs een cruisschip in de haven in het paasweekend. We blijven hier een poosje omdat de Italianen met Pasen massaal op pad gaan waardoor het moeilijk is een plekje te vinden en omdat het weer in de voet van de laars nog koud en nat is. Hier schijnt het zonnetje vrijwel altijd en is het een lekkere temperatuur. Vanuit de camper hebben we de Etna volledig in beeld. Vaak is de top net in de wolken maar soms kun je hem helemaal zien. Vlakbij ligt het prachtige stadje Taormina op een heuveltop waar men met bussen vol heen gaat omdat het een Grieks theater uit de 3^e eeuw v.C. heeft en je een prachtig uitzicht hebt op de baai Isolla Bella.

De vrijdag voor Pasen loopt het terrein (en de andere terreinen in de buurt) volledig vol met Italiaanse camperaars. Het is opeens een drukte van jewelste. Grote gezinnen met kinderen, vrienden, oma’s en opa’s; de barbecues gaan aan, je hoort muziek en iedereen kletst luid en vrolijk met iedereen. We zien zelfs een groep spontaan in het grint op keiharde muziek inline dansen. Vlak bij ons is het gelukkig wat rustiger; er staan twee heel aardige wat oudere met elkaar bevriende stellen, die direct contact maken en ons van alles laten proeven: hun eigengemaakte wijn, kaas en chocoladelikeur en eigenoogst olijven. We praten met veel gebaren met elkaar en worden opeens uitgenodigd op 1^e paasdag met hen mee te gaan naar een restaurant in een dorpje hoog in de bergen (Gallodoro). “Met de camper?” vragen we ongerust, maar nee we worden met de auto gehaald door hun kinderen. Aarzelend zeggen we ja, blij verrast door deze spontane actie. We vinden het best spannend, we kennen ze nog nauwelijks. Eén van de vrouwen blijkt kok te zijn geweest en de volgende dag moeten we echt proeven wat voor lekkers ze heeft gekookt. Spaghetti nero: met gitzwarte saus van de zelf getapte inkt van verse inktvis. Ze schept meteen 2 borden vol! Hoe zal dat smaken?? Lekker joh, dat hadden we niet verwacht.

1^e Paasdag worden we om 13.00 uur opgehaald met 2 auto’s en rijden we bergopwaarts naar een prachtig en groot restaurant met uitzicht over de hele kust. We zijn met 10 personen. Binnen een mum van tijd zit het er helemaal vol met families. Wij zijn de enige buitenlanders. Fantastisch toch! In een rap tempo volgen 12 gangen in de vorm van schalen met allerlei lekkernijen. Er zit van alles tussen: olijven, fungi, gebakken kaas,pasta gevuld met ricotta, droge worst, geitenkaas, rauwe ham, rosbief met fungisaus, kwartel, macaroni bolognaise, ravioli gevuld met spinazie en ricotta, runderhaas met tonijnsaus, ricola met fungi, schapenvlees, worstjes, kaasworstjes met boontjes en worteltjes, etc. Zodra de schaal leeg is volgt er een nieuwe. Als toetje kiezen we uit diverse lekkere dingen, daarna koffie en als afsluiter grappa en citroenlikeur. Uiteraard alles rijkelijk begoten met de nodige flessen wijn. We zijn volledig opgenomen in het gezelschap en babbelen heel wat af. Het is vier uur als we uiteindelijk heel vol en een beetje aangeschoten vertrekken. Per persoon kostte dit alles maar € 32,-, ongelofelijk! Maar voorlopig even niets meer eten, pfff.

Na Pasen is het weer rustig. We doen een wasje en wat boodschapjes, maken een fietstocht naar Taormina en wandelen wat in de buurt. Op donderdagmiddag zitten we in de zon bij de camper als het opeens begint te rommelen. We kijken elkaar aan, onweer??, maar er is geen onweerswolk te zien. Het rommelt met korte tussenposen onophoudelijk door. Het blijkt de Etna te zijn, er komt een grote zwarte rookpluim uit de top. Er is weer een uitbarsting, de zoveelste al dit jaar. We halen de verrekijker en hopen op een lavafontein, maar die zien we niet van hieruit, aan de zuidkant, zo blijkt later, is hij wel te zien. Na een paar uur is het weer rustig maar alles zit wel onder de zwarte as.

De week gaat zo, wachtend op beter weer in de rest van Italië, snel voorbij. Deze week steken we in Messina over naar de punt van de laars: Calabrië.