De 3^e week op Sicilië begint en we pakken een camping 30 km verder Z-O waarts aan de kust bij Punta Bracchetto, om weer eens uitgebreid te douchen en te wassen en internetten. Het is een typische campercamping pal aan de kust met voornamelijk Duitse camperaars. Je ziet hier geen tentplaatsen, hooguit een paar caravans. We staan weer zo'n beetje met de voorwielen op het strand aan een prachtige baai. In de verte staat een oude ruïne op de landpunt. Het dorp is vrijwel verlaten en ligt te wachten op de gasten die in de paasvakantie massaal hun vakantiehuizen bezoeken. We wandelen wat en nemen een strandbad. Hier geen mooie schelpen te zien, jammer. Na 2 nachten breken we op en gaan via de stad Modica naar de volgende camperplek. Modica dat wat landinwaarts ligt werd in de 17^e eeuw getroffen door een aardbeving en bijna helemaal verwoest. Alleen de kerken hebben het overleefd. De stad werd herbouwd met Tufsteen in Barokstijl en ligt in een diep smal ravijn. Erg mooi en indrukwekkend. Gelukkig blijft het rustig in de bodem tijdens ons bezoek, de Etna is namelijk een paar weken geleden ook weer actief geweest. Een bezoek aan de Etna ligt nog in de planning. We reizen nu van zuidoost naar noordoost en komen er dan langs.

In Marina di Modica, dat aan de kust ligt, is een enorm marmer geplaveid parkeerplein aan de boulevard. Daar zetten we de camper neer naast een oude camper van een Italiaan. Giovanni blijkt 93 jaar te zijn, behoorlijk doof en hij reist alleen. Hij heeft dikke verhalen in het Engels: dat hij officier was bij de Carabinieri (politie) en als spion heeft gewerkt in de hele wereld. Zijn vrouw was een verre nicht van Queen Elizabeth en hij kent veel Groten der Aarde persoonlijk. Heel vermakelijk!! We staan hier weer op een prachtig plekje en blijven 4 nachten. We maken lange strandwandelingen (vinden een paar mooie schelpjes) en een fietstocht van 50km. Wild kamperen is leuk alleen jammer dat je dan geen internet hebt. In Portugal had je in elk dorp wel een café of plein met gratis wifi, hier hebben alleen grote steden een internetcafé en moet je altijd betalen.

We reizen dan via Noto, dat net als Modica op de werelderfgoedlijst van Unesco staat en idioot veel prachtige kerken heeft, naar de oostkust. Hier belanden we op een camping vlak boven Catania. Overal ligt er as, als zwarte gravel; op straat, daken, auto's, echt overal op. Men vertelt ons dat de nacht ervoor op 1 april de Etna een uitbarsting heeft gehad en een uur lang lava en as gespuwd heeft. Zie http://youtu.be/MDyv-ZJ9gR4 voor een filmpje. De camping heeft het er druk mee om al die troep weer op te ruimen. Eigenlijk willen we hier ook een wasje doen maar dat wordt dus niks want er valt nog steeds as. Gelukkig is er wel internet, gratis en onbeperkt. Wat een weelde. We skypen een uur lang met Suzanne en lezen jullie reacties op ons reisblog. Dat is erg leuk, het geeft een gevoel van dat je toch met elkaar in contact bent. Dus blijven doen af en toe.

Dan is het tijd om de Etna te bezoeken. Via een enorme slingerweg komen we aan op een groot parkeerterrein op 2000 meter hoogte. We zijn de sneeuwgrens gepasseerd en je ziet overal zwarte lava tussen de sneeuw uitkomen. Onderweg hebben we diverse keren de actieve krater kunnen zien. Het is niet de hoofdkrater maar een van de 4 andere. We kopen een ticket om met de gondel nog 400 meter hoger te gaan en daarna nog een half uur met een jeepbus over een hobbelweg van lava tussen metershoge ijswanden tot bijna 3000 meter. Hier wacht een gids die ons meeneemt naar een krater die nog warm is en stoom afgeeft. Deze krater heeft in 2002 veel lava gespuwd over de zuidelijke helling en de oorspronkelijke kabelbaan, parkeerterrein en gebouwen volledig verwoest. Het is hier ijskoud en de wind giert snoeihard om ons hoofd. We zien mensen in overhemdjes rondlopen, brrr, die hebben zich niet goed voorbereid. Wij hebben handschoenen, sjaals en jassen aan. Het landschap is zwart-wit, heel bizar, alsof je op een andere planeet loopt. De actieve krater is nu behoorlijk dichtbij en je ziet de dampen langs de mond naar beneden gaan. Jammer genoeg zijn er geen lavastromen meer maar wat een unieke en bijzondere belevenis. Dit hadden we niet willen missen. We besluiten op het parkeerterrein te blijven voor de nacht en doen de volgende dag de route langs de noordelijke helling. Die is veel groener en oude, tientallen meters brede, zwarte lavastromen doorkruisen het landschap. We lunchen onderweg in een gitzwart lavalandschap. Iets hoger ligt er alweer sneeuw waar de zwarte punten van de lava boven uit steken. Vanaf de noordkant heb je een totaal overzicht van de gehele Etna, het is echt een heel grote vulkaan. Indrukwekkend!