Op het camperpark in Alfas del Pi is het reuze gezellig. Er is 2 keer in de week een borrelavond. Ko gaat dan fanatiek biljarten met ene Henk uit Ten Boer terwijl ik zit te kletsen met aardige vrouwen aan de bar. We blijven er uiteindelijk 6 dagen, verkennen de diverse dorpen per fiets en wisselen met diverse camperaars adressen uit.

Onze volgende bestemming is een camping in Javea. Dat ligt iets verder naar boven maar wel aan de kust van de Costa Blanca. We hebben een afspraak gemaakt met een officiële ion-dealer om naar onze fietsen te komen kijken. Er is iets niet goed met de elektronica waardoor Ko zijn fiets veel te hard rijd en zijn batterij veel te snel leeg is. Gelukkig kan hij het euvel verhelpen. Het is mooi hier en Javea is een leuk stadje met mooie stranden. Toevallig is er ook een christelijks feest, ze laten dan jonge stieren door de stad rennen naar het plein bij de kerk. We zijn niet gaan kijken, het lijkt ons zielig voor die beesten. Het is een enorme lawaai, met kermis en veel muziek tot in de late uurtjes. Gelukkig is de camping een eind buiten het centrum zodat onze nachtrust niet wordt verstoord. Nadat de fietsen weer helemaal top rijden besluiten we naar een naburig stadje te fietsen en daar met de fiets op de trein te stappen naar Calpe. Dat ligt ver onder ons aan de kust en is beroemd om zijn rotsformatie die in de zee eindigt. Heel mooi. Ook bezoeken we de markt maar weer zien we geen oude bekenden, helaas.

Naast Javea ligt een berg die lijkt op een olifant als je vanaf een bepaalde kant er naar kijkt. Men heeft een fietsroute uitgezet die om de berg heen gaat tot aan Denia, wat een zeer bekende badplaats is. De route is 26 km en dat lijkt ons wel wat, dus gaan we op een zonnige dag op pad. Geweldig mooie rit met veel hobbels en gaten, langs prachtige ongerepte dorpjes en we moeten zelfs over een spoorbaan klimmen met onze fietsen om de route te kunnen volgen. Na 5 nachten houden we het hier voor gezien en vertrekken richting Valencia. Onderweg zie je veel hoertjes langs de hoofd wegen staan, hier slaat de crises dus al echt toe.

De camping bij Valencia is een aanfluiting, hij ligt tussen twee drukke wegen in en er blaffen altijd hordes honden. Er is maar 1 douche die het doet en dan nog met een pisstraaltje en ook nog behoorlijk vaak koud. Maar het ligt op fietsafstand van de stad, dus neem je de rest voor lief. Het oude Valencia is mooi met smalle straatjes en leuke pleinen en in de oude droge rivierbedding heeft men een prachtig park aangelegd waar je kan wandelen en fietsen. Ook ligt er een futuristisch siencepark in met heel bijzondere gebouwen. De binnenstad is sfeervol en gezellig druk met heel veel kerken. We eten wat tapas op een zonnig terrasje en genieten van de stad. De volgende dag vertrekken we met een tussenstop in Peniscola, wat een prachtig oud stadje op een bergrots heeft, naar het noorden om alsnog het Dali museum in Figeres te bezoeken.

Dit is echt de moeite waard mensen, naast de bizarre kleurrijke schilderijen zie we ook prachtige realistische en moderne werken, wonderlijke bouwsels en composities van diverse gebruiksvoorwerpen die samen kunstwerken vormen. Soms moeten we door een speciale lens kijken om de gehele compositie in de juiste context te kunnen zien. We genieten urenlang van al de mooie en gekke hersenkronkels van Dali.

's Middags rijden we richting Frankrijk, de terugreis is begonnen. Nog een paar nachtstops en dan zijn we woensdag weer thuis als alles goed gaat en we niet door sneeuw en vorst verrast worden. En dan eerst mijn moeders 80^ste verjaardag vieren en ons gaan voorbereiden op onze grote reis naar Italië.

Groetjes Ko en Tien