Vorige week hebben we op internet alle leuke campings en camperplaatsen op Sicilië opgezocht. Daar maken we nu goed gebruik van. De bedoeling is wat meer camperplaatsen te gebruiken om te overnachten. In Sciacca (spreek uit Skjakka) vinden we een prachtige plaats op de pier in de haven. Er staan nóg wat campers dus dat voelt wel veilig. We kunnen net boven de enorme blokken beton, die ze als zeewering gebruiken, uitkijken naar de zee. Het stadje is een plaatje. Overal zie je bont aardewerk dat in kleine ateliers wordt vervaardigd. In de oude binnenstad stikt het van de pizzeria's en eettentjes en winkeltjes. Het is op een heuvel gebouwd en je hebt boven een prachtig uitzicht over de baai vanaf een groot plein met palmen, waar het in de namiddag druk is. Dat is namelijk de tijd dat men elkaar ontmoet en bijpraat. Heel gezellig! We pakken een terrasje voor een birra (biertje) en nemen daarna nog een pizzaatje omdat we geen zin in koken hebben.

Dan gaat de reis langs de zuidkust westwaarts naar Selenute, een oude Griekse stad met drie tempels die in 250 v. Chr. helemaal verwoest werd. De resten liggen er allemaal nog en zijn deels weer opgebouwd. Er zijn veel van dit soort resten op Sicilië, en we willen er in ieder geval een van zien. We wandelen er wat uurtjes rond en gaan dan op zoek naar een camperplek in de buurt. Die bevallen ons allemaal niet, de een is in een uitgestorven dorp, bij de andere is een kermis vlakbij. Dan gaan we maar door naar de NW kust, zo'n 120 km rijden. We komen uit in San Vito lo Capo dat aan een prachtig baai met zandstrand ligt, tussen ruige rotsformaties. Na wat gezoek vinden we tegen de avond een mooi plekje aan het strand, om te staan voor de nacht. Even later komt er nog een camper bij, zijn we niet zo alleen.

De volgende morgen pakken we de fietsen om de omgeving te verkennen. We belanden op een weg die langs de bergen omhoog gaat, pal langs de kust. Het biedt een schitterend panorama met een azuurblauwe zee en witte strandjes in de diepte. We hebben gelukkig e-bikes, dus omhoog is een makkie. Terug gaat helemaal geweldig, we hoeven bijna niet te remmen omdat onze batterij dan oplaadt en dat remt af. Tegen de avond maken we een strandwandeling en vind ik opeens een megagrote schelp van 25 cm, zo'n gedraaide, geweldig! Zoiets zoek ik altijd op het strand maar vind dat nooit. Ik ben helemaal blij. Ko gaat nu ook zoeken en we vinden nog vele kleinere, en ook allemaal euromunten. Echt lachen! Naast ons op de camperplek komen leuke Duitsers staan die al vaak op Sicilië geweest zijn en ons veel goeie tips geven. Na drie nachten, waarvan een op een camping in de buurt, trekken we richting oost, langs de noordkust onder Palermo door naar Cefalu. Onderweg een mooi heuvelig en soms bergachtig landschap met veel wijngaarden en olijf- en fruitbomen. Er bloeit al veel hier, je ziet veel geel , rood en rose. In Cefalu blijkt de camperplek niet leuk dus rijden we verder. Na nog wat gezoek vinden we bij toeval een mooi camperpark langs de weg aan de kust. Er rijdt wel een trein vlak langs maar we hebben er 's nachts geen last van. In het stadje vlakbij, Santa Stefano di Camestra, gaan we op zoek naar een ontbijt, wat op zondag best lastig is. Het stadje is bijzonder fraai en er is een hele straat met alleen maar keramiekwinkeltjes. Ze beschilderen het met veel kleuren en drukke afbeeldingen, heel apart.

Nu gaan we de bergen in, zuidwaarts, naar Nicosia. Het is een constante klim tot 1500 meter. De weg is behoorlijk beschadigd door verzakkingen. Je ziet echt scheuren en kuilen en soms duikt het wegdek opeens 20 cm naar beneden. Ook zijn er afgezette stukken omdat een weghelft verdwenen is. Gelukkig is er bijna geen verkeer op de weg. In Nicosia gaat de doorgaande weg midden door het centrum en door zo'n smal straatje met bochten en laaghangende balkons dat ik moet uitstappen om Ko er door te loodsen. Enerverend, zulke situaties moet je niet teveel hebben! We vragen aan een Italiaan waar we kunnen staan en vinden een mooie camperplek met uitzicht over het dal. De Italiaan spreekt een klein beetje Duits en nodigt ons meteen uit om bij hem thuis te komen douchen of naar het toilet te gaan, erg aardig toch? We maken er maar geen gebruik van, maar het moet gezegd: de Sicilianen zij toch een stuk aardiger en opener dan de Sardinianen! De volgende morgen gaan we verder zuidwaarts naar de kust, waar we een camperplaats weten aan het strand. Ook daar ontmoeten we een erg aardige Italiaan die de strandtent waar we naast staan bewaakt en onderhoudt. Hij komt ons meteen vijf appels brengen in een stenen kommetje, dat we ook mogen houden. Nu blijkt die Italiaan een Roemeen te zijn die hier twee jaar woont. Ook hij biedt zijn douche en zelfs de wasmachine aan en na een strandwandeling wast hij mijn voeten eigenhandig. De plek is doodstil, we zijn helemaal alleen en genieten er van! Arrivederci ....